สวัสดีท่านผู้อ่าน นี่คือบทความไดอะรี่ครั้งแรกที่ผมคิดว่า จะลองเขียนดูบ้าง เพราะแอบไปอ่านเจอบล๊อกของ โคเมะทาโรคุง เพื่อนออนไลน์ชาวญี่ปุ่นที่เขาทำบล๊อกได้น่าอ่านแถมยังมีภาพประกอบน่ารักๆ อีก
ใจจริงผมก็ลองศึกษาและลองทำบล๊อกโพสต์มานานหลายปีแล้ว แต่ไม่ได้จับทำจริงจัง เพราะคิดว่า จะทำไปทำไม…ในเมื่อโซเชียลมีเดียมันมีหน้าที่คล้ายๆ กัน แถมเข้าถึงคนได้มากกว่า แบบว่าการันตีคนอ่านได้อย่างแน่นอน
ในขณะเดียวกัน ผมไม่ชอบโซเชียลมีเดียเข้าไส้ หรืออาจจะไปจนถึงขั้นเกลียดเลยก็ได้ ไม่อยากพูดสาเหตุมาก เพราะช่วงนี้ผมหยุดยาวปีใหม่ การที่ไม่นึกถึงอะไรที่ชวนคิ้วขมวดเป็นสิ่งที่จำเป็นมากที่สุด
ผมมองว่าการที่ผมมีบล๊อกหรือเว็บไซต์เป็นของตัวเอง มันเหมือนการมีบ้านเป็นหลังอยู่ มีที่ๆ เป็นของผมเองในโลกดิจิตอล ไม่ต้องไปขอใครอยู่ จะตกแต่ง จะพูดอะไรก็ได้ ไม่มีข้อจำกัดหรือกฎเกณฑ์ของโซเชียลมีเดียแต่ละแพลตฟอร์มเข้ามายุ่ง และที่สำคัญผมสามารถเป็นเจ้าของคอนเท้นต์หรือสื่อนั้นๆ ที่ผมโพสต์ในบล๊อกได้ 100%
ไม่กี่วันก็จะเดินเข้าสู่ปี 2024 ซึ่งมันจะเป็นปีที่ผมจะอายุเข้าเลขสามอย่างเป็นทางการ!!! จะเกิดอะไรวุ่นวาย ชวนป่วนใจ ก็เตรียมรับแรงกระแทกตั้งแต่เนิ่นๆ ไว้เรียบร้อย
อ้ะ! จะว่าไป…ผมจะ Log out ออกจากทวิตเตอร์และอินสตาแกรมทั้งปี 2024 ไม่รู้จะทำได้ไหมนะ ปกติชอบลบทั้งแอคเค้าท์มากกว่าเพราะมันสุดดี และบังคับให้ตัวเองโพสต์ลงบล๊อกอย่างเดียว นอกจากจะช่วยให้คิดและเพิ่มความประณีตขึ้นบ้างก่อนจะโพสต์อะไร แต่ยังช่วยบล๊อกการรับข่าวสารขยะจากข้างนอกได้ด้วย เอาล่ะ เริ่ม!!!